برنامه نویسی شی گرایی رویه ای چیست؟

قبل از ظهور برنامه نویسی شی گرا ، برنامه ها اغلب به شکل Procedural یا رویه ای نوشته می شدند. اما به تدریج و با بزرگ شدن نرم افزارها این روش محدودیت هایی را برای برنامه نویسان ایجاد کرد. آن ها با استفاده از این روش مجبور به تکرار کدها به صورت مکرر می شدند. زیرا در این روش توابع در قسمت های مختلف به صورت نامرتب و تو در تو یکدیگر را صدا می زدند و برنامه به اصلاح به یک کد Spaghetti تبدیل می شد.

کد اسپاگتی به کدی اطلاق می شود که در آن توابع و قطعات کد مختلف به هم وابسته و در هم ریخته اند و در نتیجه ایجاد تغییر در یک تابع باعث به هم ریختن توابع زیادی می شود. همانطور که اشاره شد، برنامه نویسی رویه ای شیوه ای از کدنویسی است که در آن برنامه ها به توابع مختلف تقسیم می شوند. در این شیوه، متغیرهایی به منظور ذخیره سازی اطلاعات تعریف می شوند. سپس توسط این توابع عملیات های مورد نظر  روی آن ها انجام می گرفت.

برنامه نویسی شی گرایی چیست؟

OOP یا Object Orient Programming شیوه ای از کدنویسی است که موجودیت های نرم افزار را به صورت شی یا Object می بیند. شی گرایی در برنامه نویسی می تواند مشکلات زیادی را برای شما حل کند و باعث ساده تر شدن فرآیند کدنویسی شود. از آنجایی که مفاهیم شی گرایی به شدت به دنیای واقعی نزدیک است، درک آن برای برنامه نویس آسان خواهد بود. در شی گرایی برخلاف روش های کدنویسی دیگر مانند رویه ای به جای دست و پنجه نرم کردن با تعداد زیادی متغیر و توابع، مستقیما با اشیا (Objects) کار می کنید.

با کدنویسی به روش شی گرا علاوه بر اینکه مدیریت و نگهداری کدهای شما راحت تر می شود، میزان و زمان کدنویسی هم به مقدار زیادی کاهش خواهد یافت. مزیت دیگری که کدنویسی شی گرا در اختیار شما قرار می دهد این است که شما به راحتی می توانید از کدهایی که یک بار نوشته اید در پروژه های دیگر استفاده کنید و این قابلیت می تواند به شدت میزان کدنویسی شما را کاهش دهد.